Remy Evers – Gewoon Remy

Remy Evers (winnaar juryprijs Cameretten 2019) doet in zijn voorstelling ‘Gewoon Remy’ de ultieme poging om iets van het leven te maken. Zijn ouders zeiden altijd dat hij een bijzonder kind was: “Remy jij bent een bijzonder kind, jij bent anders dan alle andere kinderen.” En niet alleen zij zeiden dat, maar ook andere ouders, andere kinderen, leerkrachten en zorginstellingen. Remy barst van de energie en staat te popelen om de wereld te ontdekken, maar eerst moet hij nog even Prins Carnaval worden om zijn overleden vader te eren. Absurdistisch, beeldend en een vleugje engagement. Een reis door het brein van een jongen die twijfelt of hij volwassen wil worden.

Bio:
Remy Evers (1992, Maastricht) studeerde in 2017 met de absurdistische theatergroep Un, Dos, Stress (onder anderen Thijs van de Meeberg en Marco Lopes) af aan de Koningstheateracademie in ‘s-Hertogenbosch. In seizoen 2016/17 tourde hij samen met Minou Bosua (Bloeiende Maagden) door het land met haar voorstelling ‘Minoux’. In 2019 won Remy de juryprijs van het prestigieuze cabaretfestival Cameretten. Remy is niet alleen in het theater te zien en te horen. Hij was ook acteur in bijvoorbeeld ‘Komt een man bij de dokter’, was gastschrijver bij ‘De Orde van de Dag’ van Het Zuidelijk Toneel en Het Nieuw Utrechts Toneel en leverde recent nog een vaste bijdrage aan het radioprogramma ‘De Avondklok’ op 100% NL.

Juryrapport Cameretten 2019
“Meteen in de eerste scène van ‘Gewoon Remy’ wordt duidelijk dat Remy Evers een groot acteertalent heeft met een goed gevoel voor timing. Hier staat een sympathieke loser die de aandacht trekt met zijn ongewone manier van campagne voeren. Evers wil namelijk Prins Carnaval worden om zijn overleden vader – ook ooit Prins Carnaval – te eren.

Zijn associatieve voorstelling vol fantasie is én absurd én beeldend én verhalend. Mooi is het lijstje dat Evers vol vuur afwerkt om bij de keuzecommissie in het oog te springen, waarbij hij de verkiezingspolitiek rondom het carnaval op de hak neemt.

De opbouw van zijn programma lijkt nonchalant, maar zit heel slim in elkaar. Ook zijn veelvuldig gebruik van decor, soundtrack en rekwisieten levert mooie beelden op, evenals zijn elastieken gezicht dat nagenoeg elke expressie laat zien in ‘Gewoon Remy’. Ontroering en humor vechten om voorrang, hij grossiert in bijzondere beelden, wat aan het eind leidt tot een prachtig hoogtepunt.”